อาคารไปรษณีย์กลางโตเกียว (Tokyo Central Post Office) เดิมถือเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของความก้าวหน้าทางสถาปัตยกรรมญี่ปุ่น ถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1931 โดยสถาปนิกชื่อดัง เท็ตสึโร โยชิดะ (Tetsurō Yoshida) ลักษณะเด่นของอาคารคือการออกแบบในสไตล์โมเดิร์นเรียบง่าย แข็งแรง และเน้นการใช้งานเป็นหลัก เช่น หน้าต่างใหญ่ โครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็ก และโถงกว้างและสูงที่ใช้สำหรับการคัดแยกและจัดการไปรษณีย์ขนาดใหญ่

As Asia’s largest Chinatown, Yokohama Chinatown (Figure 1) presents itself as a vibrant cultural symbol space. Its cultural landscape is not a mere replication of Chinese culture, but rather a symbolic representation system formed over a century, embodying the complex process of cultural adaptation and identity construction in the era of globalization.

หลังจากการเปิดประเทศในปี 1859 โยโกฮาม่า ถูกคัดเลือกให้เป็นเมืองท่าที่สำคัญของประเทศญี่ปุ่น ที่ใช้เป็นท่าเรือในการติดต่อค้าขายกับต่างชาติ จึงทำให้เกิดชุมชนชาวต่างชาติ (Foreign Settlement) ในพื้นที่รอบๆใกล้ท่าเรือ

ย่านไชน่าทาวน์ในโยโกฮาม่าเป็นหนึ่งในสถานที่ที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงมากที่สุดของญี่ปุ่น ทั้งยังเป็นไชน่าทาวน์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศและมีชื่อเสียงในระดับโลก เมื่อก้าวเข้าสู่ย่านนี้ ผู้มาเยือนจะพบกับภาพชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสัน กลิ่นหอมของอาหารจีนที่โชยออกมาจากร้านอาหารสองข้างทาง เสียงเรียกเชิญจากพ่อค้าแม่ค้า และบรรยากาศที่ผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมจีนและญี่ปุ่นอย่างแนบเนียน

หลังจากญี่ปุ่นทำการเปิดประเทศในช่วงปีค.ศ.1850โยโกฮาม่าเป็นหนึ่งในเมืองท่าเพียงไม่กี่แห่งที่ชาวต่างชาติสามารถสร้างรายได้และมีการอนุญาตให้อยู่อาศัย ทำให้พื้นที่บริเวณนี้มีทั้งชาวจีนตั้งไชน่าทาวน์บริเวณใกล้ๆและชาวตะวันตกตั้งรกรากอยู่บนเนินเขาของย่านยามาเตะ ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า “เดอะบลัฟฟ์”

อาคารหลังนี้ได้รับการออกแบบและก่อสร้าง ในปี พ.ศ. 2457 โดยสาขาชิมิซุ มันโนสุเกะ (ปัจจุบันคือ บริษัทชิมิซุ) ในนามธนาคารคาวาซากิ สาขา ซาวาระ ตัวอาคารเป็นอาคารอิฐสองชั้น มีห้องโถงกลาง เปิดโล่งที่ชั้นล่าง มุมหลังคาด้านหน้าอาคารมี โดม และตัวอาคารเป็นสถาปัตยกรรมแบบเรอเนซองส์ ใช้กระเบื้องอิฐและหินแกรนิต ได้รับการยกย่องให้เป็น มรดกทางวัฒนธรรม ที่จับ ต้องได้ของจังหวัดในปี พ.ศ. 2534

เมื่อพูดถึงการอยู่ร่วมกับพื้นที่ภูมิทัศน์ประวัติศาสตร์ หลายคนคงคิดถึงการอยู่ร่วมกับตึกเก่าๆหรือเมืองที่โทรมๆ แต่การอยู่ในพื้นที่ Yohama China town กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่าง Yokohama China town เริ่มต้นเมื่อเมืองโยโกฮาม่าเปิดรับการค้ากับต่างชาติในปี 1859 ทำให้เกิดเป็นชุมชนการค้าของชาวจีนที่ย้ายถิ่นฐานมาที่ สร้างที่อยู่อาศัย ร้านอาหาร เกิดกิจกรรมที่ทำให้ย่านนี้กลายเป็นไชน่าทาวน์ที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น

Yokohama Chinatown (横浜中華街) ถือเป็นไชน่าทาวน์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น และเป็นหนึ่งในย่านชุมชนคนจีนที่มีชื่อเสียงที่สุดในเอเชียตะวันออก การก่อตั้งเริ่มขึ้นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 หลังจากที่ท่าเรือโยโกฮามะเปิดเพื่อการค้าขายกับต่างประเทศในปี 1859 หลังจากที่ญี่ปุ่นทำสนธิสัญญาเพื่อสัมพันธไมตรีและการค้ากับสหรัฐอเมริกา

ภาพ Panoramic View of Yokohama (ทิวทัศน์พาโนรามาของเมืองโยโกฮามะ) ในยุคที่เพิ่งเปิดประเทศ (ช่วงกลางศตวรรษที่ 19) แสดงให้เห็น เรือสินค้าต่างชาติจำนวนมากมาจ่ออยู่ที่ท่าเรือ และตัวเมืองโยโกฮามะถูกวาดเป็นตารางถนนแบบ Grid ติดทะเล ด้านขวามีพื้นที่เนินเขา (The Bluff หรือ Yamate)

Azabudai Hills ออกแบบโดย Heatherwick Studio พัฒนาโดย Mori Building โดยผสานธรรมชาติเข้ากับเมืองผ่านพื้นที่สีเขียวและระเบียง ภายในโครงการประกอบด้วยอาคารสูง 3 แห่งบนพื้นที่รูปตัว Y ซึ่งมีทั้งอพาร์ตเมนต์หรู สำนักงาน พื้นที่ค้าปลีก อาคารด้านวัฒนธรรมและชุมชน การออกแบบเน้นประสบการณ์ที่มนุษย์เป็นศูนย์กลาง

พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ถือเป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของเมืองคาวาโกเอะ จังหวัดไซตามะ ที่นักท่องเที่ยวไม่ควรพลาด เพราะไม่เพียงแต่จัดแสดงเรื่องราวของเทศกาลคาวาโกเอะ (Kawagoe Hikawa Festival) เท่านั้น แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงมรดกทางวัฒนธรรมและความเชื่อที่สืบทอดมานานหลายศตวรรษ พิพิธภัณฑ์ถ่ายทอดทั้งบรรยากาศ ประวัติศาสตร์ และความศรัทธาที่ชาวคาวาโกเอะมีต่อศาลเจ้าฮิคาวะ

ถนนคะงุระซากะเมนสตรีทจึงไม่ใช่เพียงแค่ถนนธรรมดาที่ใช้สัญจรไปมา แต่เป็นพื้นที่ที่ทำหน้าที่เป็น “สะพานเชื่อม” ระหว่างอดีตและปัจจุบันอย่างแท้จริง ที่นี่สะท้อนให้เห็นการผสมผสานระหว่างร่องรอยประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นสมัยเอโดะกับกลิ่นอายของวัฒนธรรมฝรั่งเศสที่หลอมรวมเข้ามาในยุคหลังได้อย่างกลมกลืน ผลลัพธ์คือถนนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทั้งเก่าและใหม่

การเดินทางครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรม GPBL ที่ทำให้มีโอกาสได้ออกนอกโตเกียวไปยังเมืองเล็ก ๆ ที่ซ่อนเสน่ห์ทางประวัติศาสตร์ไว้อย่างเต็มเปี่ยม เมืองนั้นคือ Kawagoe หรือที่ผู้คนรู้จักกันในชื่อ “Little Edo” เมืองนี้ตั้งอยู่ในจังหวัดไซตามะ ใช้เวลาเดินทางเพียงไม่ถึงชั่วโมง แต่กลับทำให้รู้สึกเหมือนข้ามกาลเวลาไปสู่ญี่ปุ่นยุคเอโดะที่ยังคงมีชีวิตอยู่ ทันทีที่ก้าวลงจากรถไฟ สิ่งแรกที่สัมผัสได้คือบรรยากาศที่แตกต่างจากโตเกียว Kawagoe

พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ถือเป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของเมืองคาวาโกเอะ จังหวัดไซตามะ ที่นักท่องเที่ยวไม่ควรพลาด เพราะไม่เพียงแต่จัดแสดงเรื่องราวของเทศกาลคาวาโกเอะ (Kawagoe Hikawa Festival) เท่านั้น แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงมรดกทางวัฒนธรรมและความเชื่อที่สืบทอดมานานหลายศตวรรษ พิพิธภัณฑ์ถ่ายทอดทั้งบรรยากาศ ประวัติศาสตร์

Kagurazaka เป็นย่านเก่าแก่ที่ตั้งอยู่ในเขต Shinjuku ของเมืองโตเกียว โดยย่านนี้มีประวัติศาสตร์ยาวนานตั้งแต่สมัยเอโดะ และยังคงมีร่องรอยของความเป็นเมืองเก่าแทรกอยู่ท่ามกลางความทันสมัยของเมืองโตเกียวในปัจจุบัน ถนนสายหลักที่ชื่อ Kagurazaka-dori ถือเป็นเส้นทางสำคัญของย่านนี้มาตั้งแต่สมัยอดีต โดยเส้นทางนี้เริ่มจาก ศาลเจ้าอาคากิ(Akagi Shrine) ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่สูงที่สุดของย่านและลาดลงไปยังทิศตะวันออกเชื่อมสู่ปราสาทเอโดะ (Edo Castle)

พิพิธภัณฑ์บ้านญี่ปุ่นกลางแจ้ง หรือ Japan Open-Air Folk Museum ถูกสร้างในปี ค.ศ. 1965 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อการอนุรักษ์บ้านญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมที่มีความสวยงามและยังสะท้อนแนวคิดความกลมกลืนกับธรรมชาติให้คนรุ่นต่อไปได้ศึกษา พิพิธภัณฑ์นี้ได้รวบรวมบ้านญี่ปุ่นดั้งเดิมไว้ทั้งหมด 25 หลัง

หนึ่งในสถานที่สำคัญที่ถูกเลือกให้เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้และศึกษาสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นในเวิร์กช็อปครั้งนี้คือ Edo-Tokyo Open Air Architectural Museum หรือ พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมกลางแจ้งเอโดะ–โตเกียว พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ตั้งอยู่ในสวนสาธารณะกว้างใหญ่ Koganei Park ซึ่งเป็นหนึ่งในพื้นที่สีเขียวที่สำคัญของกรุงโตเกียว การเดินทางไม่ยาก ใช้เวลาเพียงประมาณครึ่งชั่วโมงจากใจกลางเมืองด้วยรถไฟ และต่อรถบัสเพียงระยะสั้น ๆ ก็ถึงทางเข้าสวน

หัวข้อในการเข้าร่วมโปรแกรม Global Problem Based Learning (gPBL) คือ “Urban Green Space” หรือการอนุรักษ์พื้นที่สีเขียวในเมือง ความน่าสนใจคือไม่เพียงแค่การรักษาธรรมชาติ แต่ยังรวมถึงการเก็บรักษาเสน่ห์ของบ้านเมืองเก่า วัฒนธรรม และภูมิปัญญาที่สืบทอดมาจากอดีต สิ่งเหล่านี้ถือเป็น “พื้นที่สีเขียวทางวัฒนธรรม”

ในฐานะเมืองเก่าที่ถือกำเนิดขึ้นริมแม่น้ำและคลอง ซูโจวไม่ได้เติบโตมาเพียงเพราะทำเลที่ตั้งที่เหมาะสมแต่ยังเป็นเพราะวิถีชีวิตของผู้คนที่อยู่ร่วมกับน้ำ คลองไม่ได้เป็นเพียงองค์ประกอบทางภูมิทัศน์หรือทางสัญจรแต่ยังเป็นพื้นที่ทำกิจกรรม ทั้งในฐานะแหล่งทรัพยากร พื้นที่สาธารณะและเวทีของความสัมพันธ์ระหว่างคนกับเมือง ซูโจวจึงเป็นพื้นที่ที่น่าสนใจในการเปรียบเทียบสองวิถีชีวิต ที่แตกต่างกันระหว่างเขตเมืองและชนบท ผ่านสิ่งเดียวกันคือ “คลอง” ซึ่งทำหน้าที่หลากหลายตามบริบทของพื้นที่นั้น ๆ

ขับรถออกจากซูโจวประมาณ 1 ชั่วโมงเศษเข้าสู่เขตพื้นที่เซี่ยงไฮ้ ระหว่างสองเมืองคือพื้นเกษตรกรรมขนาดใหญ่ที่ยังคงอาศัยคู คลอง และลำน้ำในการดำเนินชีวิต มองจากแผนที่พื้นที่เชื่อมต่อนี้เต็มไปด้วยสายน้ำที่แทรกอยู่ราวกับผืนดินคือหมู่เกาะบนทะเลน้ำจืด ตลอดเส้นทางสองฟากถนนยังคงเขียวชอุ่ม หลายสะพานที่ข้ามจะเห็นบรรยากาศของทะเลสาบ คลอง และชีวิตของชุมชน เป็นภาพของการอยู่ร่วมกันแหล่งน้ำอีกรูปแบบที่ต่างไปจากในเมืองโดยสิ้นเชิง